ကြ်န္ေတာ္တို ့ ဂီတရူးသူငယ္အခ်င္းအဖြဲ ့ဟာ ဂစ္တာတစ္လက္နဲ ့ ဘယ္ေရာက္ေရာက္
ဟဲတတ္တာ ကြ်န္ေတာ္တို အဖြဲ ့ေလးရဲ့ အမွတ္အသား တစ္ခုလို ျဖစ္ေနပါျပီ။
ေက်ာင္း ကင္တဲန္းေလးမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ ထိုငျ္ပီး ဂစ္တာတီးေအာ္ဟစ္ေနတုန္း
ေကာင္မေလး တေယာက္ ေရာက္လာတယ္။ သူ စားခ်င္တာေတြ မွာစားျပီးေတာ့
ကြ်န္ေတာ္တို ့ ေအာ္ေနတာကို ေငးႀကည့္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္
ကင္တဲန္းကို လာတယ္။ ေကာင္မေလးက လွမ္းေအာ္တယ္.." ေဟ့ေကာင္ ငေဇ....
ငါစားတာလာရွင္းကြာ... ထိုင္ဦး ထပ္မွာဦးမယ္ " ေျပာလည္းေျပာ၊ မွာလည္းမွာ၊
စားလည္းထပ္စား၊ အင္း မိန္းကေလးတန္မဲ့ ေတာ္ေတာ္စားႏိုင္တာပဲ လို ့မဆီမဆိုင္
ေတြးမိလိုက္ေသးတယ္။

ေနာက္ေန ့လည္း ထပ္ဆံုတယ္။ သူ ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ပဲ ဆူဆူညံညံ ေရာက္လာႀကတာ....
သူတို ့ေတြေရာက္လာေတာ့ မွာႀက၊ စားႀက ေသာက္ႀကတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို ့ အဖြဲ ့ ေအာ္ေနတာကို သူ ျပံဳးျပံဳးေလး ေငးျပီး နားေထာင္ေနျပန္တယ္။
စားလို ့ေသာက္လို ့လဲ ျပီးေရာ ေကာင္မေလးက ပိုက္ဆံထုတ္မရွင္းဘူး။
ဒီေန ့မင္းရွင္း ဆိုျပီး သူ ့ေဘးက ေကာင္မေလး ကို ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။
အဲဒီ ေကာင္မေလး ကလဲ အင္း ဆိုျပီး ထုတ္ရွင္းရွာတယ္။

ဒီေန ့ ေကာင္မေလးသူငယ္ခ်င္းေတြ ကြ်န္ေတာ္တို ့ထိုင္တဲ့ ေဘးက စားပြဲမွာ ေနရာယူေနႀကတယ္။ ခဏေနေတာ့ သူတစ္ေယာက္တည္း ေရာက္လာတယ္။ သူ ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က လွမ္းႏႈတ္ဆက္တယ္။
" ဟဲ့... ႀကယ္ေလး၊ အိပ္ယာထ ေနာက္က် ျပန္ျပီလား ".... " အင္း.....ဒီေန ့ဖိုးခ်စ္ ထမင္းေႀကာ္ နဲ ့ လက္ဖက္သုတ္ ၀ယ္ေကြ်း ေကာ္ဖီလဲ ေသာက္မယ္".... ေျပာရင္း ၀င္ထိုင္တယ္။
သူ ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ၀ိုင္းမွာေပးရွာတယ္။ အဲလိုပဲ... ကြ်န္ေတာ္တို ့၀ိုင္းကို အဲဒီေကာင္မေလး
တစ္ခ်က္ လွမ္းႀကည့္ျပီး ကြ်န္ေတာ္တို ့ ဆိုေနတဲ့ သီခ်င္းကို တိုးတိုးေလး လိုက္ညည္းတယ္။

ေနာက္ရက္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္တည္း ကင္တဲန္းမွာ ထိုင္ေနတယ္။
ဂစ္တာေလး ထမ္းလာတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ကိုလဲ ေတြ ့ေရာ " မေန ့က ေလးျဖဴ သီခ်င္းေလး လုပ္ပါဦး... လိုက္ဆိုခ်င္တယ္" သူ ့စားပြဲကေန လွမ္းေျပာလိုက္ေသးတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို ့လည္း တီးေပးလိုက္ပါတယ္၊ ပရိတ္သတ္ ရတုန္းေပါ့ဗ်ာ။

တပတ္ ေလာက္ ႀကာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို ့ အဖြဲ ့နဲ ့သူ နဲ ့ေတာ္ေတာ္ေလး ခင္သြားႀကတယ္။
သူလဲ ဂီတကို ႏွစ္ျခိဳက္သူတစ္ေယာက္ပါပဲ။ သူ ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့လဲ မိတ္ဆက္ေပးတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ တို ့ႏွစ္ဖြဲ ့ေပါင္းျပီး စားစရာေတြမွာစား၊ အတန္းမတက္ခင္ ထံုးစံအတုိင္း
သီခ်င္းေတြ လိုက္ဆိုႀကနဲ ့အေတာ္ေလး ခင္သြားႀကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို ့အဖြဲ ့ထဲမွာ
အဲဒီေကာင္မေလးက အငယ္ဆံုးပါပဲ။ အားလံုး ရြယ္တူေတြ ဆိုေပမယ့္ သူက ဒီဇင္ဘာလမွာေမြးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို ့အားလံုးထဲမွာ အငယ္ဆံုးေပါ့။ ကြ်န္ေတာ့္ထက္လည္း ၈လေလာက္ ငယ္တယ္။
သူက အသံလဲေကာင္းတယ္။ သီခ်င္းေတြ လိုက္ဆိုႏိုင္ေပမယ့္ ဂစ္တာေတာ့ မတီးတတ္ဘူး။
သူသင္ခ်င္ေနတာ ႀကာျပီ။ သင္ေပးမယ့္သူ ဆရာေခၚမယ္ ဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို လွမ္းႀကည့္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္က အဖြဲ ့ရဲ့ ပင္တုိင္ အတီး သမားကိုး။ ကြ်န္ေတာ့္ကို အားလံုးက ၀ိုင္းေျပာႀကတာေပါ့။
" ေဟ့ေကာင္ ေဇာ္ႀကီးရာ သင္ေပးလိုက္ပါ၊ သူက ၀ါသနာပါတယ္၊"တဲ့။
သူက လည္း ၀င္ေျပာလိုက္ေသးတယ္၊ သူ ့ကို သင္ေပးရင္ အလကားမသင္ဘူး၊
မုန့္၀ယ္ေကြ်းမယ္တဲ့၊ လိုခ်င္တာလဲ ေပးမယ္ဆိုျပီး စကားေခၚတယ္ေလ။
ကြ်န္ေတာ္က " လိုခ်င္တာတကယ္ေပး မွာလား " ဆိုေတာ့၊ သူက " အင္းေပါ့ " ဆိုလို ့
ဂတိတူညီမႈ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အေနနဲ ့ သူ့ ထံုးစံ အတုိင္း ကြ်န္ေတာ္ သူ ့ ကိုအေအးတိုက္လိုက္ရပါတယ္။

အဲဒီ ႀကယ္ကေလး ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးဟာ အားလံုးကို အႏိုင္ယူ ဗိုလ္က် ေနတာ ေတာ့သူ ့အက်င့္ပါပဲ။ အားလံုးကလည္း ခြင့္လြတ္နားလည္ေပး ႀကသလို ခ်စ္ႀကတယ္။
သိပ္လည္း ေျပာင္ေျပာင္ေရာင္ေရာင္ ရွိပံုမရတဲ့ သူ့မွာထူးျခားတာဆိုလို ့ မ်က္လံုးနက္ေလးေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္။ သူ ့ပံုစံေလးက ဆံပင္ခပ္တုိတို ေလးနဲ ့ မိန္းကေလး သိပ္မဆန္တဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား လွေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ေပမယ့္ ခ်စ္စရာေတာ့ေကာင္းတယ္။ ၀တ္ထားတာကလည္း ေဘာင္းဘီတို နဲ ့တီရွပ္နဲ ့ လြယ္ထားတဲ့ အိတ္ကလဲ ေယာက်ာၤးေလးအမ်ားစု လြယ္တဲ့ အိတ္မ်ိဳး။ သူ ့နဲ ့ခင္တာႀကာလာေတာ့ သူ ့ကို ျမင္ရရင္ေပ်ာ္ဖို ့ေကာင္းတယ္။ ခ်စ္ဖို ့လဲေကာင္းမွန္း တျဖည္းျဖည္း နဲ ့သိလာတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ ႀကာလာေတာ့ သူ ့ကို ခင္တာထက္ ပိုခ်င္လာတယ္။ သူ ့ကို မျမင္ရရင္ တစ္ခုခု လိုေနသလိုခံစားရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ ့ကို ဖြင့္ေျပာဖို ့ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
မနက္ အေစာႀကီး ထျပီး ကြ်န္ေတာ္ ေရမိုးခ်ိဳးျပီး ေက်ာင္းသြားဖို ့ျပင္တယ္။
မေန ့က ကြ်န္ေတာ္သူ ့ကို မနက္ျဖန္ အေစာႀကီးလာခဲ့ ငါနင့္ ကို အေအးတိုက္မယ္ ဆိုျပီး ေျပာထားတာ။ အေမ့ကို မုန့္ဖိုး ပိုေတာင္းရမယ္။ သိပ္မခ်မ္းသာတဲ့ ၀န္ထမ္း မိသားစုေလး ဆိုေတာ့
အေမက ကြ်န္ေတာ့္ကို မုန္ ့ဖိုး လိုအပ္သေလာက္ပဲေပးတာကိုး။
မုန္ ့ဖိုး ၅၀၀ ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ့္ အတြက္ ေလာက္ေပမယ့္ အစားႀကီးတဲ့ ေကာင္မေလးကို
အေအးတိုက္ဖို ့ဆို ဘယ္ေလာက္မလဲေလ။ အေမ့ကို "မုန္ ့ဖိုး ၁၅၀၀ ေလာက္ေတာ့ ေပးပါ အေမရာ၊
ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္ အပတ္ ေလ်ာ့သံုးပါ့မယ္ " ဆိုျပီး အသနားခံလာရတာေလ။
မေတာ္လို ့ေကာင္မေလးက အေအး တစ္မိ်ဳးပဲ မေက်နပ္ပဲ သူ ့အက်င့္အတုိင္း တခုျပီး တခု ထပ္မွာေနရင္ အရွက္ကြဲမယ္ေလ။ အေအးဆိုင္ေရာက္ေတာ့ သူက ႀကိဳေရာက္ေနတယ္။ " ဘာလို ့ ေနာက္က်တာလဲ၊ ငါဆာလွျပီေနာ္ " ဆိုျပီး လွမ္းဆူေတာ့တာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္က ကားႀကပ္လို ့ဆိုေတာ့ " အင္း၊ ဒါဆိုလဲ ခြင့္လြတ္ပါတယ္ " ဆိုျပီး ဆရာႀကီးေလသံနဲ ့ လာလုပ္ေနေသးတယ္ဗ်ာ။
ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီေန ့သူ ့ကို ဘာမွမေျပာလိုက္ရဘူး။ " မနက္ျဖန္လည္း ေစာေစာလာေနာ္၊
အေအး တိုက္ဦးမယ္ " ဆိုေတာ့ သူက " ဟဲ့... ေနာက္ေန ့ ငါ့အလွည့္ေပါ့ဟယ္၊
တလွည့္စီ တုိက္မယ္ေလ " " အိုေကေလ၊ ဟုိမွာ ဟိုေကာင္ေတြ လာေနျပီ "

ဒီလိုနဲ ့ကြ်န္ေတာ္တို ့ရဲ့ ခင္မင္မႈေလးက တိုးတက္လာတယ္။
သူ ေကြ်းမယ့္အလွည့္က်ရင္ သူ စားေနက် အတုိင္း ႀကိဳက္သေလာက္စားေပမယ့္၊
ကြ်န္ေတာ့္ အလွည့္ဆုိရင္ သူ သိပ္မစား ရွာပါဘူး၊ ေလ်ာ့စားတတ္တယ္။
သူ ့မွာ အဲလို ခ်စ္ဖို ့ေကာင္းတဲ့ အက်င့္ေလးေတြလဲ ရွိေနျပန္တယ္ဗ်ာ။

ေနာက္ပိုင္း သူငယ္ခ်င္းေတြ ရိပ္မိလာတယ္။ ၀ိုင္းေနာက္ႀကတယ္ေလ။
သူကေတာ့ ခပ္ျပံဳးျပံဳးပဲ၊ ျငင္းလဲမျငင္းဘူး၊ စိတ္လဲ မတိုဘူး။ အားလံုးက ေတာ့ သေဘာတူတယ္။
အဲလို ၀ိုင္းေနာက္ရင္းနဲ ့၊ "တို ့ေတြ သူငယ္ခ်င္းထက္ နည္းနည္းပို ခင္ရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ေနာ္"
" ဘာလို ့တုန္း " " ဒီလိုဟာ... ကိုယ္ ႀကယ္ေလးကို ခ်စ္မိေနတာ ႀကာျပီ "
သူမ်က္လံုးေလး ျပဴးသြားတယ္။ စိတ္ဆိုးသြားမလားလို ့ကြ်န္ေတာ္ ထင္ထားတာ၊
သူ စိတ္လည္းမဆိုးသလို၊ ရွက္ရိပ္ေလးေတာင္ သန္းမသြား ပါဘူး။
ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ အူေႀကာင္ေႀကာင္ျဖစ္သြားတယ္။ သူကကြ်န္ေတာ့္ကို ျပံဳးျပီးေမးတယ္။
" ကိုေဇာ္ တကယ္ေျပာတာလားဟင္ " " တကယ္ေျပာတာပါကြာ...ကိုယ္ ႀကယ္ေလးကို တကယ္ ခ်စ္မိသြားတာပါ၊ ကိုယ့္ကို ေလးေလးနက္နက္ေလးေတာ့ စဥ္းစားေပး ေစခ်င္တယ္ကြာေနာ္ "
" ကိုေဇာ္ တကယ္ေျပာေနတာ ဆိုရင္ေတာ့ ႀကယ္ေလး စဥ္းစားေပးမွာပါ၊
တပတ္ေလာက္ေတာ့ အခ်ိန္ေပးေပါ့ ေနာ္ "
" တကယ္ေျပာတာေနာ္၊ ကိုယ္တပတ္ျပည့္တဲ့ ေန့ မနက္အေစာႀကီး
ဒီကင္တဲန္းေလးကေန ေစာင့္ေနပါ့မယ္.... "

အဲလိုနဲ ့ တပတ္ျပည့္တဲ့ ေန့မွာ ကြ်န္ေတာ္ အေစာႀကီး ထျပီးေတာ့ ေက်ာင္းကို ေျပးလာတယ္။
ရင္ခုန္စြာနဲ ့သူ ့ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတယ္.... ေကာင္မေလး ေဘာင္းဘီတုိ အနက္ေလးနဲ ့
ကြ်န္ေတာ့္ ေဘးကို ေရာက္လာတယ္၊ ခံုေလးဆြဲ ျပီး ၀င္ထိုင္လိုက္တယ္။
" ဘာစားမလဲ ႀကယ္ေလး "
" အင္း... ထမင္းေႀကာ္နဲ ့ အေႀကာ္စံု၊ ေကာ္ဖီ... က်န္တာေနာက္မွ ထပ္မွာမယ္...
ကိုေဇာ္ေရာက္ေနတာ ႀကာျပီလား "
" မႀကာေသးပါဘူး... မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္၊
ကိုယ္၀မ္းသာရမွာလား ႀကယ္ေလး " လို ့အေလာတႀကီး ေမး တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို
" ကိုေဇာ္ရယ္.... ႀကယ္ေလး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာ ရရင္ ကိုေဇာ့္ကို ခ်စ္ပါတယ္"
ျဗဳန္းစိုင္းႀကီး သူ ကြ်န္ေတာ့္ ကို အေျဖေပးခ်လိုက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အေပ်ာ္လြန္ျပီး ထေအာ္မိတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ ကမၻာေပၚမွာ အေပ်ာ္ဆံုးလူသား တစ္ေယာက္ ဟာ ကြ်န္ေတာ္ပါ။
ဒီလိုနဲ ့ကြ်န္ေတာ္တို ့ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားႀကတယ္။

ခ်စ္သူ တို ့ရဲ့ ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ ရုပ္ရွင္ရံုတို ့၊ ပန္းျခံတို ့၊ ကစားကြင္းတို ့လို ေနရာေတြကို
အတန္းခ်ိန္ေတြ ဖ်က္ျပီး အေရာက္ စိတ္လာႀကတယ္ေလ။
ေရခဲမုန္ ့သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ ေကာင္မေလး ကို ကြ်န္ေတာ္ေရခဲမုန္ ့ေတြ ၀ယ္၀ယ္ေကြ်းျပီး၊
သူ ့ဆီက အနမ္းေလးေတြ အစားျပန္ေတာင္းတတ္ေနျပီေလ။
သူကလဲ သူ ႀကိဳက္တဲ့ ေရခဲမုန့္ေလးေတြ စားရဖို ့ သူ ့အနမ္းေလးေတြနဲ ့
ခဏခဏ လဲစားတာ အက်င့္ပါေနပါျပီ။
ကြ်န္ေတာ္ ႀကိဳက္တဲ့ ေကာ္ဖီ ခါးခါးေလးေတြကို တိုက္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ ကဗ်ာေလးေတြ၊
သီခ်င္းေလးေတြ ကို သူ ယူယူ ထားတတ္ေနျပီေပါ့။
ကြ်န္ေတာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အခ်စ္ေတြဟာ တေန့ တျခား ပိုပိုတိုးလို ့ခိုင္ျမဲလာပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ သူ ့ကို သိပ္ခ်စ္သလို၊ သူကလဲ ကြ်န္ေတာ့္ ကို အရမ္း ခ်စ္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုး က သိပ္ခ်စ္ႀကတဲ့ ကြ်န္ေတာ္ တို ့နွစ္ေယာက္ကို နားလည္ေပးႀကတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ သူ ့ကိုခ်စ္ေနတာကလြဲျပီး ဘာမွ စိတ္မ၀င္စားသလို၊ ဂရုလဲ မစိုက္ပါဘူး။

တစ္ေန ့သူ ့လြယ္အိတ္ကို ကြ်န္ေတာ္ သြားစပ္စုမိေတာ့ လြယ္အိတ္ထဲမွာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့
မိုဘုိင္းဖုန္း တန္ဖိုး ႀကီးႀကီး တစ္လံုးေတြ ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို ့ဆီမွာက ဟဲန္းဖုန္းဆိုတာ အရမ္းခ်မ္းသာတဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြ ေလာက္ပဲ
ကိုင္ႏိုင္တာေလ။ သူ ့မုန့္ဖိုးေနမွာေပါ့ ပိုက္ဆံေတြလဲ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး အံ့ႀသသြားရပါတယ္။ စိတ္လဲပူသြားတယ္။ သူ ့ကို "ဒါေတြက ဘာလုပ္ဖို ့လဲ၊ ဘာေတြလဲ" ဆိုျပီး ေအာ္ေမးမိပါတယ္။ သူမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ ့ " အိမ္က ထည့္ေပးတာေလ၊ မယူလို ့မွမရတာ"
ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးခံစားလိုက္ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္လို မုန့္ဖိုး ၁၀၀၀ ေလာက္ပဲ ရတဲ့ ငမြဲ နဲ့ သူ ့ လို ၁၀၀၀တန္ အမ်ားႀကီး မုန္ ့ဖိုးရတဲ့
ေကာင္မေလးနဲ ့ သိပ္ခ်စ္ႀကတယ္ဆိုတာ သိပ္ ျပီး ႀကားမေကာင္းပါဘူး။
ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာ သူသိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ကို သူေခ်ာ့ရွာပါတယ္။
" ကုိေဇာ္ရယ္ ႀကယ္ေလးတို ့ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္ႀကတာ ဂုဏ္ပကာသန၊ အသိုင္းအ၀ိုင္း ေတြမပါပါဘူး။ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ သစၥာရွိရွိ ခ်စ္ေနႀကဖို ့သာ အဓိကပါ "
ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာကို စိုးရိမ္တဲ့ သူ ့ေခါင္းေလးကို ကြ်န္ေတာ့္ ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းျပီး
" ဟုတ္ပါတယ္ကြာ... ကိုယ္မင္းဆီက လိုခ်င္တာ အခ်စ္တစ္ခုပဲ၊
ႀကယ္ေလးကိုယ့္ကို ခ်စ္ေနရင္ ကို ့အတြက္ ျပည့္စံုပါျပီ ".......

အဲလိုနဲ ့ကြ်န္ေတာ္ တို ့ခ်စ္လာခဲ့ ႀကတာ ေက်ာင္းႀကီး လဲ ပိတ္ေတာ့မယ္။
ဒီေန ့ စာေမးပြဲ ေနာက္ဆံုး ေန့.... ကြ်န္ေတာ့္ေခါင္းထဲမွာ ဘာလုပ္ရမလဲ ဆိုတဲ့ အေတြး ေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ သူနဲ ့ႀကာႀကာ မခြဲ ႏိုင္ပါဘူး။ ျမန္ျမန္နီးစပ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစား ရပါမယ္။
ကြ်န္ေတာ္ အေတြးနယ္ခ်ဲ့ ရင္း တစ္ေယာက္တည္း ကန္တဲန္းေလးမွာ ထိုင္ေနတုန္း
ကားလွလွေလး တစ္စီး ထိုးရပ္လာတယ္။ ကားေပၚကေန ေတာ္ေတာ္ေခ်ာတဲ့ အန္တီ တစ္ေယာက္
ဆင္းလာျပီး၊ ကြ်န္ေတာ့္ဆီတန္းလာတယ္။ " ေမာင္ေဇာ္ေဇာ္လြင္ ဆိုတာလားမသိဘူး "
" ဟုတ္ပါတယ္ အန္တီ၊ ကြ်န္ေတာ္ ေဇာ္ေဇာ္လြင္ပါ၊ ဘာမ်ားလဲ ခင္ဗ်ာ "
" ေအာ္ အန္တီက မင္းသူငယ္ခ်င္း ႀကယ္ကေလးရဲ့ အေမပါကြယ္။ လမ္းႀကံဳလို ့ပါ။
သမီး ေျပာျပထားလို ့မင္းတို ့သူငယ္ခ်င္းအားလံုး ကို အန္တီသိေနပါတယ္ကြယ္။
မင္းမိဘေတြေကာ ဘာလုပ္ႀကလဲ " " ကြ်န္ေတာ့္မိဘ နွစ္ပါးလံုး ေက်ာင္းဆရာ ေတြ ပါ ခင္ဗ်ာ "
" အင္း... ၀န္ထမ္းေတြေပါ့... ေကာင္းပါတယ္ကြယ္... အန္တီသြားလိုက္ပါဦးမယ္ကြယ္...
မင္းတို ့သူငယ္ခ်င္း လဲ ေက်ာင္းပိတ္ျပီး မႀကာခင္ပဲ သေဘာတူထားတဲ့ ေကာင္ေလး
တစ္ေယာက္နဲ ့ မဂၤလာေဆာင္ေပးေတာ့မယ္ကြယ္၊ သီခ်င္းေတြလာဆိုႀကေပါ့၊
မင္းတို ့သူငယ္ခ်င္းကို လာအားေပးႀကေပါ့ ဟုတ္လား... ကဲ အန္တီ သြားျပီကြယ္ "
ေျပာခ်င္ရာေျပာျပီး ထြက္သြား တဲ့ ႀကယ္ေလးရဲ့ အေမကို ကြ်န္ေတာ္
ဘာမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။

ခဏေလာက္ႀကာေတာ့ ႀကယ္ကေလး ေရာက္လာတယ္။
မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို ႀကည့္ျပီး၊
" ကိုေဇာ္ ဘာျဖစ္တာလဲဟင္.... မ်က္ႏွာလည္းမေကာင္းဘူး "
" မင္းစာေမးပြဲ ျပီးရင္ သေဘာတူထားတဲ့ သူနဲ ့လက္ထပ္ရမယ္ဆို...
ကိုယ့္ကို ဘာလို ့ေျပာျပမထားတာလဲ " သူ မ်က္ႏွာ ညိႈးသြားပါတယ္။ " ကိုေဇာ့္ကို ဘယ္သူေျပာလဲ "
" ခုနက မင္း အေမလာေျပာ သြားတာ " " ဟုတ္တယ္၊ သူတို ့ စီစဥ္ေနႀကတယ္။ ကိုေဇာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမွာစိုးလို ့မေျပာျဖစ္တာပါ။
သူတို ့အစီအစဥ္က ကိုယ္ပါမွ ျဖစ္ေျမာက္မဲ့ ကိစၥပါ ကိုေဇာ္ရယ္... ေမ့ထားလိုက္ပါေနာ္ "
ကြ်န္ေတာ္ သူ ့ကို ရင္ဘတ္ထဲ ဆြဲသြင္းျပီး သူ ့ေခါင္းေလးကို နမ္းလိုက္မိတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ သူ ့ကိုသိပ္ခ်စ္တာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ သူ နဲ ့ေ၀းလို ့မျဖစ္ဘူး။
သူမရွိရင္ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လိုမွ မေနတတ္ဘူး ဆိုတာ အမွန္ပါ။
ဒီေန ့စာေမးပြဲေျဖျပီး ရင္ ကြ်န္ေတာ္ သူ ့ကို ခိုးေျပးလိုက္ရမလား။ အဲဒါ လူညံ့ေတြမွပဲ လုပ္တတ္တာပါ.... ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားတင္းတယ္။

စာေမးပြဲ အခန္းထဲက ထြက္လာတယ္ဆိုရင္ပဲ မနက္ကေတြ ့တဲ့ ကားေလး ကို ေတြ ့လိုက္ရတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲ ေအာင့္သြားတယ္ဗ်ာ။
ႀကယ္ကေလး စာေမးပြဲ ခန္းထက္က ထြက္လာေတာ့ သူ ့အေမ ကားေပၚကဆင္းလာ တယ္။
" ေအာ္၊ သားတို ့သမီးတို ့ ေျဖႏိုင္ႀကလား၊ အန္တီတို ့သြားစရာေလးလဲ ရွိလို ့
ႀကယ္ေလးကို လာႀကိဳတာကြယ္။ ႀကယ္ေလး မဂၤလာပြဲ ႀကရင္ အားလံုး လာခဲ့ ႀကကြယ္....
သြားလိုက္ ပါဦးမယ္ကြယ္... ကဲသမီး လာ ကားေပၚတက္ " ဆိုျပီး ႀကယ္ေလးကို သူ ေခၚသြားတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို ့အားလံုး ဘာလုပ္ရမွန္း မသိဘူး ျဖစ္သြားတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ အေတာ္ေလး ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ရင္တစ္ခုလံုး အက္ကြဲသြားသလို ႀကီးကို ျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ။

အဲဒီေန ့ကစျပီး ႀကယ္ေလး အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္မထြက္ရေတာ့ပါဘူး။
ရုပ္ရွင္၊ ဇာတ္လမ္းေတြထဲကလို အိမ္ကထြက္ေျပးဖို ့သူ ့မွာ အခြင့္အေရးေလး မသာခဲ့ ရွာဘူးေလ။
ကြ်န္ေတာ္ သူ ့ကို ခိုးေျပးဖို ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးနဲ့ တုိင္ပင္ျပီး ႀကိဳးစားခဲ့ ပါေသးတယ္။
အရမ္းကို စိစစ္ ေသခ်ာတဲ့ ႀကယ္ေလး အေမေႀကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ ဘူး။
လံုး၀ဆက္သြယ္လို ့လဲ မရခဲ့ဘူးဗ်ာ။
ဒီလို နဲ့ အသည္းကြဲတဲ့ ေရာဂါကို ကြ်န္ေတာ္တို ့ခ်စ္သူ ႏွစ္ေယာက္ ခံစားလာခဲ့ ရတာ......

မနက္ျဖန္ဆို ႀကယ္ေလး ကြ်န္ေတာ္ မဟုတ္တဲ့ တျခားတေယာက္နဲ ့လက္ထပ္ရေတာ့မယ္............
ကြ်န္ေတာ္ေရးေပးခဲ့တဲ့ကဗ်ာေလးေတြ၊ သီခ်င္းေလးေတြ ကို
ဖတ္ျပီး၊ နားေထာင္ျပီး သူ တညလံုး ငိုေနလိမ့္မယ္။
ကြ်န္ေတာ့္မွာလဲ သူ ့အတြက္ ကဗ်ာေလးေရးရင္းးးး ေရး ရင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး
တစ္ေယာက္တည္း.......................

ႀကယ္ေလးေရ.....
မင္းဆႏၵမပါပဲ ၀ုန္းခနဲ ပိတ္သြားတဲ့ မင္းအခန္းျပတင္းေပါက္က
ေလျပည္ေလညွင္း သန့္သန့္ေလးေတြ မရ လိုက္မွာကိုပဲ ကို စိုးရိမ္မိတာပါ။
တစ္ကယ္ေတာ့ ကိုဟာ မင္းရဲ့ ဘူတာေလးမွာ ရပ္နားခြင့္မရတဲ့
ရထားစုတ္ေလး တစ္စင္းပါပဲ....
မင္းဘူတာနားျဖတ္ေလွ်ာက္သြားခ်ိန္ ရပ္နားခြင့္မရေပမယ့္
မင္းႀကားေအာင္ ဥႀသသံ က်ယ္က်ယ္ေလး ဆြဲေပးပါ့မယ္.......
မင္း ႀကားရင္ ထြက္လာျပီး ကိုယ့္ကို လက္ကေလးေတာ့ ျပေပးပါကြာ............
မင္းအသိုင္း၀ိုင္းႀကားမွာ ကိုယ္ဟာ ဖိနပ္မပါတဲ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနခဲ့လို ့
ႀကိဳးကိုင္သူေတြရဲ့ ဆႏၵကို မင္း ျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္ ရေတာ့မယ္မို ့လား......
ကိုယ္မဟုတ္တဲ့ တျခားတေယာက္ရဲ့ ရင္ခြင္မွာ
မင္းဘ၀ေလး ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ့ပါေစ။

တစ္ခ်ိန္က မင္းရဲ့
ကို

ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
Angel Shaper
28.6.09 ( Sun ; )
7:26 Am

7 comments:

နန္း said...

ႏိုခ်င္လိုက္တာ... :'(

မမ ကုိယ္ေတြ႔လား ဘာတံုး သူမ်ားက်ေတာ႔ ေျပာလိုက္တာ အေရးေကာင္းသေလးဘာေလးနဲ႔ ဟြန္းးးးးးး သူက်ေတာ႔ေကာ ဆြဲေခၚသြားတာ အဆံုးထိပဲ ဟဟဟဟဟ ေကာင္းတယ္ မမေရ

ဖတ္သြားတယ္ စိတ္ဝင္တစား မမမ်ားအဖြဲ႔နဲ႔ခ်က္ေနရင္းေတာင္ ေမ႔သြားတယ္ မမစာဖတ္ေနတံုးးးး ခိခိ

ဘုိင္

အဲဒီၾကယ္ေလးဆိုတာ အိန္ဂ်ယ္ဆိုတဲ့ေကာင္မေလးလား?
ဟိုလူ႔ေနရာကဝင္မေရးနဲ႔ေလကြယ္ အခ်င္းခ်င္းေတြပဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေပါ့ :P

g-talkမွာလူေပ်ာက္ေနသည္
အေခြမထုတ္ျဖစ္ရင္လဲ ဒီဇာတ္လမ္းကို႐ုပ္႐ွင္ရိုက္ရင္ေကာင္းမယ္ :D

သားႀကီးစုတ္.....
နာ့ကို ေနာက္ေနတာလား?
တို့ နဲ ့ ငွက္ကေလးကေတာ့
သီခ်င္းပဲဆိုမွာေနာ္....
နင္မင္းသား၀င္ရိုက္မယ္ဆို
မင္းသမီးအရင္ ေခၚလာခဲ့... ဒါပဲ။ ဟြန္းးးးးးးး

ခ်စ္တယ္ဆိုေပမယ္႔ လက္ေတြမွာက် မလြယ္ပါဘူး ညီရာ ခ်စ္လြန္းလို႔ ထားခဲ႔ရတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
You+Me=Love ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ္႔ You+Me=Life မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ
Life နဲ႔ညီမွ်ဖို႔ ညွိကိန္းတစ္လံုးလိုေသးတယ္
ဒီလိုေပါ႔ (You+Me) + @ = Life ေလ
@ ကေတာ႔ ခံယူခ်က္ေပၚမူတည္ျပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ကြာ။
တူညီတဲ႔ @တစ္လံုး ရွာေတြ႔ႏိုင္ပါေစ
ခ်စ္ျခင္းျဖင္႔

အဲ နတ္သမီးေလးေရ စာထဲစိတ္ဝင္စားသြားလို႔ မန္႔တာ စာထဲက ညီကို အားေပးသလိုျဖစ္သြားတာဗ်
ဆက္ေရး ညီမေရ အားေပးေနမယ္