မိသားစုအေျခအေနအရ ငယ္ငယ္ကတည္းက ပညာကိုဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ မသင္ခဲ့ရပဲ ၉ႏွစ္အရြယ္ကတည္းက အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ အလုပ္ေတြစလုပ္ခဲ့ရတဲ့ သူ ့ဘဝဟာ သူ ့ရဲ့ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္မႈ၊ ႀကိဳးစားမႈ၊ သူ႔ရဲ့ဇြဲလံု႔လ ေတြေၾကာင့္ ႀကီးပြားလာခဲ့ပါတယ္။ သူေမြးတဲ့ သားသမီးေတြကို သူသိပ္လိုခ်င္၊ သိပ္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တဲ့ ပညာတတ္ႀကီး ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵနဲ ့ ေကာင္းေပ့ ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းေတြ၊ က်ဴရွင္ေတြ၊ ေဘာ္ဒါေတြမွာပို ့ခဲ့တယ္။ သူႀကိဳးစားျပီး ရွာေဖြထားတဲ့ ေငြေၾကးေတြကို သူ ့သားသမီးေတြ ပညာေရးအတြက္။ က်န္းမာေရးအတြက္ သူေက်ေက်နပ္နပ္ ႀကီးကို ေပးဆပ္ခဲ့တယ္။ သူ ့ေစတနာကို နားမလည္တဲ့ သူ႔သားသမီးေတြဟာ သူ႔လိုထက္ျမက္တဲ့ ဦးေႏွာက္ ေလးေတြ ကိုယ္စီ ပိုင္ဆိုင္ထားၾကပါလ်က္နဲ ့ မႀကိဳးစားခဲ့ၾကဘူး။ ေပါ့ေလ်ာ့ခဲ့ၾကတယ္။ သူျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ေနရာကို ေရာက္ေအာင္ မသြားႏိုင္ခဲ့ၾကဘူး။ သူရေစခ်င္တဲ့အရာကို အရမယူႏိုင္ခဲ့ၾကဘူး။ သူတို႔ဘ၀တေလွ်ာက္လံုး သူ ့ရဲ့ ျဖည့္ဆည္းေပးမႈ၊ ဦးေဆာင္မႈေတြနဲ႔ပဲ အသက္ရွင္သြားႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ေနခဲ့ၾက၍ မ်ားလားမသိပါဘူး။
သူဟာ တစ္ခ်ိန္က သူ ့အမ်ိဳးေတြထဲမွာ ပထမဦးဆံုး တိုက္အိမ္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့သူ၊ ကားေတြ အမ်ားႀကီးပိုင္တဲ့သူ၊ အိမ္ျခံေတြ အမ်ားႀကီးပိုင္ဆိုင္တဲ့သူဆုိျပီး လူေတြေလးစားအားက်ရတဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့သလို၊ အကူအညီ အျမဲတမ္းလိုအပ္ေနတတ္တဲ့ သူ႔အမ်ိဳးေတြအတြက္သူဟာအားကိုးရာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ေစတနာ၊ ေမတၱာေတြကို နားမလည္တဲ့ သူ ့အမ်ိဳးေတြကေတာ့ သူ႔ကိုရက္ရက္စက္စက္ လိမ္ခဲ့ၾကတယ္၊ ညာခဲ့့ ၾကတယ္ေလ။ သူသိခဲ့ေပမဲ့ ဘာအျပစ္မွ မယူရက္ခဲ့ပါဘူး။ သူဟာ အေျပာမခ်ိဳတဲ့ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္သူ၊ စိတ္ဆတ္၊ စိတ္မရွည္တဲ့ ရိုးသားသူ၊ သေဘာေကာင္းသူ တစ္ေယာက္ပါ။ သူဟာ Angel Shaper ရဲ့ ဟီးရိုးႀကီး တစ္ေယာက္ျဖစ္သလို လမ္းျပရွင္ မီးျပတိုက္လဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အားကိုးရာလဲျဖစ္တယ္။ လိုအပ္မႈတိုင္းကို အတတ္ႏိုင္ဆံုးျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တဲ့ လိုတရ မီးခြက္ေလးလဲ ျဖစ္ပါတယ္။
သူ ့ကို ခ်စ္ခင္သူ သူ ့မိတ္ေဆြေတြက ဦးတင္ေရႊ လို ့ေခၚျပီး၊ သူ့အမ်ိဳးေတြက ပါဆြမ္း (Pa Suan)၊ ပူဆြမ္း (Pu Suan) လို႔ေခၚတယ္။ သူ႔ခ်စ္ဇနီးက (U ThangSuan) လို႔ေခၚျပီး၊ သူ႔သားသမီးေတြက (Pa) လို ့ေခၚတယ္၊ သူ႔ေျမးေတြက (PU) လို႔ေခၚတဲ့ Angel Shaper ရဲ့ ခ်စ္လွစြာေသာ (Pu) အဘုိးျဖစ္ပါတယ္။
သူ ့မေကာင္းေၾကာင္းေလး တစ္ခုေလာက္ထည့္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ သူက ကားေမာင္းသိပ္မကြ်မ္းပါဘူး။ လံုးဝ မေမာင္းတတ္တဲ့သူနီးပါးကို မကြ်မ္းက်င္တာပါ။ တစ္ေန႔သူ ကားအရမ္းေမာင္းခ်င္လို႔ျဖစ္မယ္ အိမ္သားေတြ မနိုးခင္ အေစာႀကီးထ ကားကိုဂိုေထာင္ထဲက ခပ္တည္တည္ ထုတ္ေမာင္းျပီး ျပန္သြင္းထားခဲ့ပါတယ္။ မိုးလင္းလို႔ ကားထုတ္ၾကေတာ့မွ ကားေရွ႔နားေလး ပြန္းေနတာေတြ ့ၾကတယ္။ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္လဲ လိုက္ေမးေနၾကေပမယ့္ တစ္အိမ္လံုးသိပါတယ္။ သူနဲ႔အတူအိပ္တဲ့ Angel Shaper ဆို သိပ္သိတာေပါ့။ သူရွက္မွာစိုးလို႔မေျပာၾကတာပါ။ ႀကိတ္ႀကိတ္နဲ႔ေတာ့ ျပံဳးၾကတာပါပဲေလ။ သူ ့မွုာ အဲလို ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အက်င့္ေလးေတြလဲရွိပါတယ္။
Angel Shaper ငယ္ငယ္တုန္းကဆို သူ ့နာမည္ေျပာလိုက္ စားခ်င္တာ အကုန္စားရတယ္။ အကုန္ အဆင္ေျပ ခဲ့တာေလ။ ေရခဲမုန္႔သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ Angel Shaper တို ့အိမ္ေရွ ့မွာ စိန္ေဂၚလီ ဆိုတဲ့ အေအးဆိုင္ႀကီးရွိတယ္။ ေရခဲစက္ႀကီး နဲ႔ကို ဖြင့္ထားတာပါ။ ေရခဲမုန္႔စားခ်င္လာရင္ Angel Shaper ဘာသြားလုပ္တယ္ ထင္ပါသလဲ? ေရခဲစက္ထဲ သြားျပီး အဲဒီက ေရခဲမုန္႔ေတြ၊ ေရခဲေခ်ာင္းေတြ လုပ္တဲ့ ဦးလွထြန္းကို " ဦးလွထြန္း၊ ဦးလွထြန္း ကြ်န္ေတာ့္အဖိုးက ေရခဲမုန္ ့ႏွစ္ခု ယူခိုင္းတယ္ဗ် " ဆိုရင္ဟုိက ဘာရယ္မဟုတ္ေပးလိုက္ရတယ္ေလ။ အဲလို...စားခ်င္တုိင္း အဘိုးနာမည္ေျပာလိုက္ စားရပါတယ္။ မယံုမရွိနဲ႔ေနာ္။
Angel Shaper ဝက္သားျပဳပ္ခ်ိဳဆိုတာလဲ သိပ္ႀကိဳက္ခဲ့ပါတယ္။ သိန္းေရႊ ဆိုတဲ့စားေသာက္ဆိုင္က မန္ေနဂ်ာ စားဖုိမွႈးကို "ဦးဘပု၊ ဦးဘပု ကြ်န္ေတာ့္အဘိုးက ဝက္သားျပဳပ္ခ်ိဳတစ္ပြဲ တဲ့ဗ်" ဆုိရင္ ျမန္ျမန္လုပ္ေပးရရွာပါတယ္။ အဲလိုပါပဲ တစ္ရပ္ကြက္လံုးမွာ လိုခ်င္တာ၊ စားခ်င္တာ၊ လုပ္ခ်င္တာ သူ႔နာမည္တပ္ျပီး ေပြလီခဲ့တာပါ။ အိမ္လာျပီး ဓာတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္ဆီဖိုးေတြလာရွင္းရင္ေတာ့ အဖိုးမွာ ေျဖရွင္းရေတာ့တာေပါ့ေနာ္။ ငါမယူပါဘူးလို႔ သူျငင္းရင္... တစ္ဖက္ကလဲ ဟိုတစ္ေန႔က ဦးတင္ေရႊေျမးႀကီးလာယူတာေလ ဆိုရင္ သူ႔မွာပါးစပ္ပိတ္ျပီးအံ့ၾသေနရတယ္ေလ။ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတာတစ္ခုက ေနာက္တစ္ခါ သူလာယူရင္ မေပးပါနဲ႔လို႔ သူဘယ္ေတာ့မွ မေျပာခဲ့တာကိုပါ။
အိမ္ခြဲသြားျပီ ျဖစ္တဲ ့ဦးေလးေတြ၊ အေဒၚေတြ ဆီလဲ တစ္ခါတခါ စိတ္ကူးရရင္ သြားျပီး ဒီေန ့အဘိုးက ထမင္း အတူတူ စားဖို႔ ေခၚခိုင္းလိုက္တယ္ ဆိုျပီး သြားေခၚတတ္တယ္။ တစ္ခါဆို ႀကီးေတာ္က အလုပ္မ်ားေနတဲ့ အခ်ိန္ ဆိုေတာ့ "ဟုတ္လား အေတာ္ပဲ ငါမအားဘူး။ ဘာမွ မခ်က္ႏိုင္ဘူး။ နင့္ေဒၚေလးေတြ နဲ ့အေမခ်က္မယ္ မို႔လား။ ငါျပီးမွလာခဲ့မယ္ေနာ္" ဆိုျပီး စားခါနီးညေနေစာင္းမွ မိသားစုခ်ီတက္လာလို႔ကေတာ့ အိမ္မွာစားစရာ ဘာမွ မရွိတတ္ပါဘူး။ သူတို ့က ဘာလို ့ ယံုတာလဲဆိုရင္၊ အိမ္မွာ တနဂၤေႏြေန႔တိုင္းနီးပါး မိသားစုစံု ထမင္းဟင္း ခ်က္စားေလ့ရွိတာကုိး။ အဘြားနဲ႔အေမကေတာ့ မိန္းမသားပီသစြာ ခုဘာေကြ်းမလဲ။ ဘာညာနဲ႔ဆူတတ္ ၾကပါတယ္။ အဘိုးကေတာ့ သူ႔ေျမးကို ဘာမွေျပာမေန။ ဆူမေနေတာ့ပါဘူး။ သိန္းေရႊတို႔၊ မိသားစု တို႔၊ ေနာင္ေနာင္ ထမင္းဆိုင္တို႔မွာ ထမင္းဟင္းေတြ ေျပးဝယ္ခိုင္းတတ္ပါတယ္။ အဲလိုေလးေတြကအစ သူ႔ေျမး ဘာလုပ္လုပ္ ေျဖရွင္းေပးတတ္ခဲ့တာေပါ့။
သူက သူ႔သားသမီးေတြကေမြးတဲ့ သူ့ေျမးစုတ္ေလးေတြကိုသာ ခ်စ္တာ။ အိမ္မွာကေလးေတြ စုျပံဳေနရင္ မႀကိဳက္ပါဘူး။ ရပ္ကြက္ထဲမွာက တီဗြီရွိတဲ့ အိမ္တိုင္းမွာ ညတိုင္း ကေလးေတြ ျပံဳတာကိုး။ ဒီေတာ့ တီဗြီ မ၀ယ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ Angel Shaper တို႔ေမာင္ႏွမေတြ ငယ္ငယ္တုန္းက သူမ်ားအိမ္မွာ တီဗီြလုိက္ၾကည့္ခဲ့ ရပါတယ္။ သူမႀကိဳက္ေတာ့ကိုယ္ကလဲ မပူဆာမိပါဘူး။ ပူဆာရေကာင္းမွန္းလဲမသိခဲ့ဘူးေလ။ အဲ..ကာရာအိုေက ဆိုတဲ့ ဗီစီဒီစက္ႀကီးေတြေပၚလာေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းကအဆိုေတာ္ ရူးရူးတဲ့ Angel Shaper အျငိမ္မေနႏိုင္ ေတာ့ပါဘူး။ ရသမွ် မုန္႔ဖိုးတဝက္ဟာ သီခ်င္းေခြဖိုး။ ကာရာအိုေကဖိုးနဲ႔ ကုန္ေနတာကိုး။ တီဗီြဝယ္ေပးးးးးးးးးးး ဝယ္ေပး.... ျဗဲ...အီးးးးဟီးးးးး ဆိုျပီး ငိုယုိပါတယ္။ အစာငတ္ခံျပီး တစ္ရက္ဆႏၵျပလိုက္တာ ေျမးခ်စ္တဲ့အဘိုး မခံႏိုင္ဘူးေလ။ သူ႔ေျမးႀကီးကိုသနားေတာ့လဲ ဝယ္ေပးလိုက္ရတာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္ကစ မီးလာရင္တီဗြီေရွ႔က မခြာေတာ့ပဲ အသံျပဲႀကီးနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဒုကၡေပး အျမဲတမ္းေသာင္းက်န္းျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္ကို ဆူညံသံေတြ မႏွစ္သက္တဲ့ အဘိုးက သူခ်စ္တဲ့ သူ႔ေျမးရဲ့ ေသာင္းက်န္းတဲ့ ဒဏ္မို႔ ၾကံ့ၾကံ့ခံခဲ့ပါတယ္။ ဘာမွမေျပာခဲ့ရွာပါဘူး။
ဆိုင္ကယ္ေတြ အေမာင္းၾကမ္းတဲ့ Angel Shaper ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္မရခင္ကေပါ့ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ေတြက ဖမ္းလို႔၊ ဆီးလို႔ရွိရင္ ဦးတင္ေရႊေျမးဗ် လို ့ေျပာလိုက္၊ ခ်က္ခ်င္း ျပန္လႊတ္ေပးရပါတယ္။ ကိုယ့္ကို မသိတဲ့ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ေတြကို "ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္လာျပီး ဆီလာထည့္ရင္ ပိုက္ဆံေတာင္ ျပည့္ေအာင္မေပးပဲနဲ႔၊ အေၾကြးေတြလဲ လာထည့္ေသးတယ္" ဘာညာ လူၾကားသူၾကား ျပန္ျပီးရန္စြာတတ္တဲ့ ကိုယ့္ကို အဘိုးဆီမွာ ျပန္တိုင္တတ္ၾကပါတယ္။ ဦးတင္ေရႊေျမးက ေတာ္ေတာ္စြာတယ္တဲ့။ အိမ္မွာ အရင္တုန္းက ေလာင္စာဆီ ေရာင္းဝယ္ေရးလဲ လုပ္ခဲ့တာေလ။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ Angel Shaper ဆိုတဲ့ ကေလးဆိုးရွိရင္ ဆီကို အေၾကြးေတာင္ သိပ္မယူရဲသလိုပဲ။ ကိုယ့္ကိုဆို ကေလးျမိဳ ့က ဘဲဥေတြ ေနာက္တစ္ခါ ဖမ္းလဲမဖမ္းရဲ ေတာ့ပါဘူး။
ေက်ာင္းတက္ရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကား မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္ မုန္႔ဖိုးမ်ားမ်ားေပးတတ္ခဲ့တာေတြ၊ ေအာင္စာရင္း ထြက္တဲ့မနက္ခင္းေတြမွာ ကိုယ္ေတြမနိုးခင္ သူ႔ေျမးေတြ စားခ်င္တဲ့ ပဲအီၾကာေကြး၊ ပဲပလာတာ၊ စတဲ့ မနက္စာ စားစရာေတြ အမ်ားႀကီးဝယ္လာတတ္ျပီး မိသားစုမနက္စာ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းျပီး သံုးေဆာင္ခဲ့ရတာေတြဟာလဲ မေမ့ႏိုင္စရာပါ။
အိႏိၵယေက်ာင္းသြားတက္တုန္းက အိမ္ကိုဖုန္းဆက္တဲ့ တစ္ရက္မွာေပါ့... ဖုန္းလိုင္းမေကာင္းလို႔ ဖုန္းက ဘာမွ မေျပာလိုက္ရပဲ က်သြားပါတယ္။ လာကိုင္တာက အဘိုးေပါ့။ အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ေခၚေပမယ့္မရေတာ့ပါဘူး။ စိတ္မရွည္လို႔ အဲဒီေန႔ ျပန္မေခၚျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ အဘိုးက သူ႔ေျမးေခၚတယ္ဆိုျပီး တစ္ညလံုး ထိုင္ေစာင့္ ေနပါသတဲ့။ စဥ္းစားရင္း အဘိုးကို သနားလြန္းလို႔ စိတ္မရွည္တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပစ္တင္မိပါတယ္။ ေက်ာင္းပိတ္ ျပန္လာေတာ့ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ လမ္းခရီးေျဖာင့္ျဖဴးလို ့ ပံုမွန္ေရာက္မဲ့ ရက္ထက္ တစ္ရက္ေစာတာနဲ႔ပဲ အိမ္ကို Surprise လုပ္ေနက် ကိုယ္က ဒီတစ္ခါလဲ လုပ္မယ္ဆိုျပီး ဖုန္းမဆက္ အေၾကာင္းမၾကားခဲ့ပါဘူး။ အိမ္သားေတြအားလံုးက ေနာက္တစ္ရက္ေရာက္မယ္လို႔ ေျပာေနၾကေပမယ့္ သူက မဟုတ္ဘူး ငါ့ေျမးဒီေန႔ ေရာက္မွာလို ့အတတ္ေျပာႏိုင္တာ။ အဲလိုေလးေတြကအစ သူ႔စိတ္က အလုိလိုကို သိေနတာေတြဟာ ဆန္းၾကယ္တဲ့ သူ ့ရဲ့ ေမတၱာ တန္ခိုးေတြေၾကာင့္ျဖစ္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ကိုယ္လဲ တကယ္ေရာက္ေရာ ေနမေကာင္းလို ့ ပိန္ေနတဲ့ အဘိုးက...... ကဲ ငါမေျပာဘူးလားဆိုျပီး ျပံဳးလို႔ရႊင္လို႔။ အိမ္သားေတြအားလံုးမွာ တအံ့ၾႀသနဲ႔ေပါ့။
သူေနမေကာင္းလို႔ ေဆးရံုတက္ဖို႔ ေဆးရံုမွာ Register လုပ္တာ အၾကာႀကီးေစာင့္ခဲ့ရဖူးတယ္။ သူက ေျပာတယ္ " ငါက ငါ့သားသမီးေတြ င့ါေျမးေတြကို ဆရာဝန္ျဖစ္ေစခ်င္တာ ဒီလို ဒုကၡေတြ ရွိတတ္လို႔ေပ့ါ၊ တစ္ေယာက္ေယာက္သာ ျဖစ္ခဲ့ရင္ ဆရာဝန္ဘယ္သူရဲ့ အေဖ၊အဘိုး ဆိုျပီး ဦးစားေပးခံရမယ္။ ပိုအဆင္ေျပမယ္ေလ" လို႔ တသသေျပာေနတတ္တယ္။ ကိုယ္ကလဲ အက်င့္အတိုင္းပဲ "အဘိုးေရ ဘာမွ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ႔ေနာ္။ အဘိုးေျမး ဆရာဝန္ျဖစ္မလာေပမယ့္ အဘိုးကို ေျမးဆရာဝန္ရေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ေလ....သိလား.... ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ ယူလုိက္မယ္ေလ၊ ဟိဟိ " လို႔ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ နဲ ့သူ ့ခံစားခ်က္ေတြ ေျပေပ်ာက္ေအာင္ အဲလိုေဖ်ာင္းဖ်ခဲ့ဖူးတယ္။
သူအားငယ္ စိတ္ဓာတ္က်ေနမွာစိုးလို႔ ရယ္စရာေတြ ေဘးနားထိုင္ေျပာတတ္တဲ့ ကိုယ့္ကို "ရယ္ရတာ ဗိုက္ေတာင္ နာလာျပီ။ မေျပာနဲ႔ေတာ့ ရယ္ေအာင္ထပ္မလုပ္နဲ႔ေတာ့ ေမာတယ္ " ဆိုျပီး မ်က္ရည္ဝဲ ေလာက္ေအာင္ ရယ္ေမာခဲ့တဲ့ သူ ့မ်က္ႏွာေလးကို ခုထိျမင္ေယာင္မိပါတယ္။
သူေနမေကာင္းျဖစ္ျပီး ေဝဒနာခံစားေနရခ်ိန္ စိတ္ပူေနၾကတဲ့သူ႔မိသားစုကို သူကေတာင္ ျပန္ျပီး ႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့ ပါေသးတယ္။ "ငါ အားလံုးရဲ့ လက္ကိုကိုင္ျပီး ႏႈတ္မဆက္ပဲ ဒီေလာကကေန ထြက္ခြာမသြားပါဘူး၊ စိတ္မပူၾကပါနဲ႔ " လို႔ ဂတိစကားဆိုခဲ့တဲ့ အတုိင္း သူ႔ရဲ့ေနာက္ဆံုး ထြက္သက္ေလးမွာ သူခ်စ္တဲ့ ဇနီးနဲ႔ သူ့သားသမီးေျမးေတြ အားလံုးကို တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္နာမည္ေခၚျပီး လက္ေလးကမ္းေပးခဲ့တယ္။ မသိနားမလည္တဲ့ ကိုယ္တို႔ေတြက ဘာလိုခ်င္တာလဲ၊ ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ ဆိုျပီး သူကမ္းေပးတဲ့လက္ကို ဆုတ္နယ္ေပးခဲ့ႀကတယ္။ အားလံုးရဲ့ လက္ကိုသူ ကိုင္တြယ္ခဲ့ျပီးမွ သူ႔ရဲ့အသက္ရွႈသံ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္။ တကယ့္ကို ေျဖးညင္းစြာ သူအားလံုးကို ႏႈတ္ဆက္သြားခဲ့တာပါ။ Angel Shaper တို႔ ခရစ္ယာန္ သျဂိဳင္းေတြက လက္ဝါးကပ္တုိင္ ပံုေလးေတြေပၚမွာ RIP လို႔ ေရးထားတဲ့စာသား ေရာက္ဖူးသူ၊ ျမင္ဖူးသူေတြ သတိထားမိမလား မသိဘူး။ အဲဒီ RIP က Rest In Peace လို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ပါပဲ။ အဖိုးလည္း တကယ့္ကို ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အနားယူသြားခဲ့တာပါ။
သူတစ္ေယာက္တည္းက ဒီအေျခအေန၊ ဒီအရြယ္ထိ ျပည့္စံုစြာ သူ႔သားသမီး ၇ႏွစ္ေယာက္။ ေျမး ၉ေယာက္ကို ရွာေကြ်းခဲ့၊ ထားႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ သူ႔သားသမီးေျမးေတြအားလံုးက သူ႔တစ္ေယာက္တည္းကုိ စိတ္ခ်မ္းသာစြာ၊ ျပည့္စံုစြာ ထားႏိုင္ခဲ့ၾကဖို႔ေနေနသာသာ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္မိခဲ့ၾကတာေတြ ပိုမယ္ထင္ပါတယ္။ ေနာင္တဆိုတာ ေနာင္မွ တတဲ့အရာမွန္း ေကာင္းေကာင္းနားလည္ခဲ့ပါျပီ။
ခုခ်ိန္မွာ ေျမးဦး တစ္ေယာက္၊ သမီးႀကီး တစ္ေယာက္အေနနဲ ့ရခဲ့တဲ့ ေမတၱာ၊ အၾကင္နာနဲ႔ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ေပးမႈေတြ၊ ဒီအရြယ္အေျခအေနထိေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔ ခဲ့မႈေတြအတြက္ ျမဴမႈန္ေလး တစ္မႈန္စာေတာင္ ျပန္မလုပ္ေပးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေနာင္တ ရရံု။ အျပစ္တင္ရံု။ အားမလိုအားမရျဖစ္ေနရံုက လြဲလို႔ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ အသက္ရွင္ေနေသးတဲ့ အဘြားနဲ ့ အေဖ၊ အေမ၊ ဦးေလး၊ အေဒၚေတြကို သမီး အားလံုးအတြက္ ႀကိဳးစားေနပါျပီ။ သမီးျပန္ျပီးလုပ္ေကြ်းႏိုင္ဖို႔ အသက္ရွည္ေအာင္ က်န္းမာေအာင္သာ ႀကိဳးစားျပီး ဆုေတာင္းေပးၾကပါ၊ ေကာင္းႀကီးေပးၾကပါ " လို႔သာ ဂတိေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ခုခ်ိန္ထိ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အေနအထား မေရာက္ႏိုင္ေသးတာ၊ မလုပ္ေပးႏိုင္ေသးတာေတြဟာ ကိုယ္ည့ံလို႔ဖ်င္းလို႔လား ကံၾကမၼာက မ်က္ႏွာသာမေပး ေသးတာလား မေဝခြဲ မစဥ္းစား တတ္ေတာ့ပါဘူးေလ။
စုန္ေရနဲ႔ဆန္ေရအေႀကာင္း အကိုတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ခါ ေဆြးေႏြးျဖစ္တယ္။ မိဘေတြက သားသမီးေတြကို သိပ္ခ်စ္ၾကတယ္။ လုပ္ေကြ်းခဲ့ၾကတယ္။ လိုအပ္တာမွန္သမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ၾကတယ္။ အဲလိုပါပဲ သားသမီးေတြကလဲ မိဘခ်စ္သေလာက္ ျပန္မခ်စ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ေတာ့ အားလံုးက ကုိယ့္မိဘကို ကိုယ္ခ်စ္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ မိဘေတြက ငယ္စဥ္ကတည္းက ျပဳစုလုပ္ေကြ်းခဲ့ၾကတယ္။ အဆင္မေျပလို႔ ဆိုျပီး ဘယ္မိဘမွ ကိုယ့္သားသမီးကို အငတ္ေတာ့မထားခဲ့ၾကပါဘူး။ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် သားသမီး လိုအပ္ခ်က္ေတြကို သူတို႔အတတ္ႏိုင္ဆံုး ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ၾကတယ္ေလ။ ကိုယ္တို႔ သားသမီးေတြက်ေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေတြးဖူးၾကတာပဲေလ။ မိဘကိုျပန္လုပ္ေကြ်းမယ္ တဲ့။ ဘယ္ေတာ့လဲ? ႀကီးလာရင္ေပါ့။ နည္းနည္းႀကီးလာရင္ေတာ့ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေပါ့။ ခုႀကိဳးစားမလို႔။ ႀကိဳးစားေနတုန္း၊ လုပ္တုန္း တဲ့။ ဆင္ေျခေတြ အမ်ားႀကီးေပးျပီး မိဘကို လုပ္ေကြ်းဖို႔ အခ်ိန္ေတြျဖဳန္းတီးမိခဲ့ၾကတယ္ေနာ္။ အင္းးးးးးးးး Angel Shaper ေတြးမိတယ္... မိဘေတြကလဲ သားသမီးေတြလိုပဲ တစ္ခ်ိန္က်မွ၊ အဆင္ေျပမွသာ ေကြ်းေမြးျပဳစု ခဲ့ၾကမယ္ဆိုရင္ တို႔တေတြ လူတစ္လံုး၊ သူတစ္လံုး ျဖစ္လာႏိုင္ပါ့မလား လို႔ပါ။
ဒီေတာ့အဘိုးေရ..... သမီးတို႔လိုသာ အဘိုးတစ္ခ်ိန္က်မွ ေကြ်းေမြးျပဳစုခဲ့မယ္ဆိုရင္ သမီးတိုု႔ေတြ ဒီလို လူတစ္လံုး သူတစ္လံုး ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ေက်းဇူးပါ အဘိုးလို႔ ပါးစပ္ေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္ရံုေလးနဲ႔ မလံုေလာက္ႏိုင္မွန္း သိသိႀကီးနဲ႔ပဲ အဘိုးကိုေက်းဇူးတင္သလို သိပ္လဲလြမ္းမိပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ့ ရင္ခြင္ေတာ္ထဲကေန သမီးတို႔ကို ၾကည့္ျပီး စိတ္ခ်မ္းသာစြာ ျပံဳးေနႏိုင္ရဲ့လား။ စိတ္ပူေနတုန္းပဲလား။ အဘိုးျပံဳးရႊင္စြာ ၾကည့္ေနႏိုင္ဖို႔ သမီးတို႔ ခ်စ္ခင္စြာနဲ႔ ႀကိဳးစားေနပါ့မယ္ေနာ္။ အဘိုးနဲ႔အတူ ျပန္ဆံုျပီး သခင္ေယရႈရဲ့ ရင္ခြင္ေတာ္မွာ ေက်းဇူးေတာ္ အတူခ်ီးမြမ္းမဲ့ေန႔ရက္ေလး မခ်င့္မရဲ လိုခ်င္တမ္းတေနမိပါျပီေလ။
(ခ်စ္ေသာအဖိုး ထာဝရအိမ္ေတာ္ျပန္သြားတာ ၃ႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႔၊ သတိရေအာက္ေမ့ျခင္း အမွတ္တရ ပိုစ့္ေလးပါ။)
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
Angel Shaper
21.9.09 ( Mon; )
5:10 Am