ေမွာင္မုိက္မႈေတြ ၾကားက
အလင္းေရာင္ တစ္ခ်ဳိ ႔တဝက္ ျဖန္႔က်က္လို႔ေနေလရဲ့။
ေအာ္..... လေရာင္နဲ႔အတူ ေအးခ်မ္းမႈေတြမ်ား ပါလာမလားလို ့ငါခိုလႈံခဲ့မိတယ္။
ရင္ထဲမွာပူေလာင္ျခင္းေတြကိုပဲ ငါခံစားရရွိခဲ့တယ္။
အိပ္လို ့မေပ်ာ္တဲ့ ည......
ရင္မွာ အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ခံစားမႈတစ္ခ်ိဳ ႔
ပူေလာင္ေနတာလား၊ ခံရခက္တာလား မသိတဲ့ ခံစားမႈတစ္ခ်ဳိ ႔
ဒီလိုနဲ ့ပဲ အခ်စ္ဆိုတာကို အကြ်မ္းတဝင္ျဖစ္မွန္း သိခဲ့ရတယ္။
အထီးက်န္ ေျခာက္ေသြ႔တဲ့ည.......
တစ္ေယာက္တည္း အေတြးေတြ မ်ားစြာထဲက
ေပ်ာ္ရႊင္တာေတြ၊ ဝမ္းနည္းတာေတြ ခံစားဖူးတယ္။
ႏွစ္ဦးသား အတုိင္းမသိေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးတယ္။
ခုေတာ့လည္း ငါ့တစ္ေယာက္တည္း
ရယ္ခ်င္ရယ္ေနတယ္။ မ်က္ရည္ေလးေတြ ဝဲခ်င္ဝဲေနတယ္။
ဘယ္သူမွမသိတဲ့ တစ္ကိုယ္တည္းလြမ္းဆြတ္မႈ
ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ အေတြးမ်ားလား......
အင္းးးးးးးးးး ေသခ်ာတာေတာ့ ငါအခုထက္ထိ အိပ္မရေသးတာပါပဲ။
အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ သမီးႀကီးအိန္ဂ်ယ့္ကို အရထူးတဲ့ အကိုေတာ္ကိုေလာက္ႀကီး (ေခၚ) ကိုခေလာက္
(ကိုအိုက္ခီေလာက္)က သနားလို႔တဲ့...... မူးမူးနဲ႔ လက္ေဆာင္ေရးေပးလိုက္တဲ့ ကဗ်ာေလးေပါ့။
ကိုေလာက္ႀကီးေရ.......ေက်းဇူးႀကီးးးးႀကီးးးးးးးးးးးေနာ္။
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
Angel Shaper
6.2.2010 (Sat;)
3:20Am